با عقبه خالی و سبزهای نا آگاه که نمی شود به خیابان آمد

با عقبه خالی و سبزهای نا آگاه که نمی شود به خیابان آمد   سایت صهیونیستی بالاترین در آستانه روزجهانی قدس به فحاشی علیه ملت ایران پرداخت. این سایت مدیریت شده از خارج کشور که طی یک سال گذشته می کوشید از مناسبت ها و مراسم ملی برای ایجاد اغتشاش حاشیه ای بهره گیرد، با ناامیدی از همراهی ملت ایران اقدام به فحاشی و اهانت کرد. بالاترین نوشت: جنب وجوش محدودی در فضای مجازی وجود دارد. یکی نوشته کسانی که حاضر نیستند برای آزادی بهایی بپردازند، لیاقت آزادی را ندارند. قصد، مناقشه نیست. البته تبلیغات این چنینی برای به خیابان آمدن خوب است. حتی اگر ایمان داشته باشیم که کسی به خیابان نخواهد رفت، باز هم ترس کشنده و پنهان در درون رژیم ولوله می کند]!؟[ اما آیا به راستی درد ما با آمدن به خیابان درمان می شود؟ آیا در حالی که خیلی ها در لجن زار متعفن جهل غلت می زنند و حداقل آگاهی را ندارند، آمدن چندهزار نفر ]چند ده نفر[ به خیابان نتیجه قابل اعتنایی در بر دارد؟ راست است که ما به حمایت توده مردم نیاز داریم حتی برای حضورهای اعتراضی در خیابان اما چگونه می توان به حمایت با دوام کسانی امیدوار بود که راه ما را نمی شناسند و به سادگی فریب می خورند؟ فرض کنید این توده ناآگاه را هم به خیابان کشاندیم آنوقت چه؟ چه حاصلی برای کشور و تاریخ ما حاصل خواهد شد؟ اعتقاد دارم که به خیابان آمدن خوب است اما نه با دستانی خالی و عقبه ای خالی تر. بالاترین در ادامه اهانت های خود نوشت: «این حقیقت عمیق قابل انکار نیست که عام مردم ما از نظر هوشی زیر متوسط هستند]؟![ ضمن اینکه همین امروز هم بسیاری از مردم از برنامه من و شما برای روز قدس بی اطلاعند. اشتباه نکنید شهرهای دور افتاده را نمی گویم منظورم همین تهران خودمان است. ضمناً نه اینکه صرفا اطلاع ندارند حتی به این آگاهی و تحلیل هم نرسیده اند که نسبت به فراخوانها حساس باشند. فراموش نکنیم مبنای تحلیل قرار دادن رفتار اعتراضی پس از انتخابات هم اصولی نیست. یادتان هست که برای یک حضور نیم بند هم مجبور بودیم چه انرژی طاقت فرسایی را صرف کنیم. چرا همان اوضاع دوام نیاورد؟ آیا همه اش به خاطر ترس از تفنگ بود؟ قطعا نه! واقعاً من و شما به عنوان یک عنصر پرشور و حال چند نسخه از نامه های نوری زاد را به بسیجیان و یا سمپاتهای آنها داده ایم!؟ این که کم هزینه تر و اثرگذارتر از جنجال موسمی برای دعوت مردم به راهپیمایی است. این بدی را هم ندارد که اگر مردم نیامدند افسرده شوی و گوشه نشینی کنی جنجال برای به راهپیمایی آوردن مردم گرفتار جهل و ناآگاهی چه نتیجه ای دربر دارد؟ راهپیمایی را هم سرکوب کردند و باز هم می کنند.» برخلاف این گزافه گویی بالاترین- که معمولا به خاطر سوختگی نسبتاً عمیق است- ملت ایران هوشیاری و حضور در صحنه خود را همواره نشان داده اند و راهپیمایی روز قدس امسال نیز به لطف خدا جزو کم سابقه ترین راهپیمایی های ضدصهیونیستی و ضد آمریکایی خواهد بود. یکی دیگر از عناصر ضدانقلاب با ناامیدی تصریح کرده است «سهم ما غیر از رأی مثبت و منفی دادن در بالاترین چیست؟ شعار می نویسیم؟ با مردم صحبت می کنیم؟ یا همه اینها را کنار گذاشته ایم و فیلم می بینیم و موسیقی گوش می کنیم؟ انگار همه چیز را به دیگران واگذار کرده ایم.»